Kahlil Gibran is een Libanees schrijver die prachtige gedichten maakte over de liefde. Een citaat uit één van zijn bekendste gedichten uit het boek ‘De Profeet’ heb ik hier weergegeven samen met een eigen schilderij. Wat me zo raakt in dit gedicht is dat je elkaar kan liefhebben zonder elkaar te claimen.

Echte liefde is een balans tussen verbinding en vrijheid. Spirituele liefde verbindt, maar bindt niet.

Belemmerende patronen zoals jaloezie, hebzucht, wantrouwen en please-gedrag kunnen relaties de nek omwringen.

En toch zijn het menselijke emoties.

Zowel ik als Fie zijn ‘people pleasers‘. Uit angst om de ander te verliezen doen we alles om hem/haar te behagen om zo dicht mogelijk bij elkaar te blijven.

Dat is niet gezond en verstikkend en zorgt ervoor dat je jezelf verliest. In ons beider vorige relaties is dit zeker gebeurd daarom zijn we er extra waakzaam voor naar elkaar.

Vele koppels trappen in de val van de ‘interdependentie’.

Dit wil zeggen dat jouw bestaansrecht afhangt van jouw partner.

Je gelooft dat jouw partner er is om jou gelukkig te maken.

Dit zorgt voor onderhuidse spanningen omdat je elkaar belemmert in persoonlijke groei. We zijn op onszelf al heel en zijn niet op de wereld gezet om een ander heel te maken.

Telkens ik het nummer ‘Fix you’ van Coldplay hoor denk ik: ‘Prachtige song maar die tekst klopt niet’.

Je moet elkaar niet ‘fixen’, dat moet jezelf doen.

Tuurlijk kan en moet je elkaar hierin steunen maar het is de balans zoeken tussen je eigen behoeftes en die van je partner.

Die balans die maakt dat de één het licht van de ander niet dooft.

Als ik Fie op een podium zie staan en ik hoor zijn warme bariton, dan zie ik hem blinken en in zijn kracht staan. Zijn licht schijnt voor mij maar ook voor anderen en ik ben dan fier op hem. Hij is niet van mij, maar hij staat naast mij en zo hoort het.

#lustvoorliefde #hildefie #lustforpoetry

Voor de liefhebbers van poezie, hier de volledige tekst:

Let there be spaces in your togetherness,

And let the winds of the heavens dance between you.

Love one another but make not a bond of love:

Let it rather be a moving sea between the shores of your souls.

Fill each other’s cup but drink not from one cup.

Give one another of your bread but eat not from the same loaf.

Sing and dance together and be joyous, but let each one of you be alone,

Even as the strings of a lute are alone though they quiver with the same music.

Give your hearts, but not into each other’s keeping.

For only the hand of Life can contain your hearts.

And stand together, yet not too near together:

For the pillars of the temple stand apart,

And the oak tree and the cypress grow not in each other’s shadow.